III miejsce i studencka nagroda Buildnera w międzynarodowym konkursie Beyond Isolation: Senior Housing Ewa Maniak, Karolina Rorat i Zofia Zwijacz za projekt pt. Re-Sanatorium.
Trzecie miejsce i studencką nagrodę Buildnera w międzynarodowym konkursie Beyond Isolation: Senior Housing zdobyły studentki naszego wydziału: Ewa Maniak, Karolina Rorat i Zofia Zwijacz za projekt pt. Re-Sanatorium. Serdecznie gratulujemy!
Opis projektu:
Lata 1880 i 1939 to daty graniczne powstania architektury nadświdrzańskiej. Jej pojawienie się na tym terenie związane jest z rozbudową połączeń kolejowych z Warszawy na południowy wschód na Linii Otwockiej. Tutejszy klimat lasów sosnowych, zwracający uwagę lekarzy na ich pozytywny wpływ w leczeniu chorób płuc, doprowadził do uzyskania przez region statusu uzdrowiska. Cały obszar rozkwitł dzięki popularyzacji spędzania czasu w miejscowościach wypoczynkowych. Wyjątkowość i malowniczość towarzyszyły jego wykorzystaniu, tworząc bajkową i romantyczną scenerię do wypoczynku. Po wojnie brak zainteresowania władz i zła sytuacja gospodarcza stopniowo doprowadziły do degradacji budynków i całkowitego zaniku charakteru kurortu.
Re-Sanatorium stara się zachować lokalną tożsamość miejsca, przywracając pamięć o jednym z najważniejszych polskich wpływów architektonicznych, który obecnie został zaniedbany i zapomniany. Harmonizując z otoczeniem i nawiązując do lokalnej historii i architektury, projekt staje się współczesną reinterpretacją tradycyjnego "świdermajera". Genius Loci utrzymuje się w werandach, które, ukryte między rodzimymi sosnami, stają się główną narracją projektu. Ponadto zastosowanie typowych dekoracji i funkcjonalna organizacja przestrzeni przywołuje tradycyjne elementy, z których słynie region. Projekt to nie tylko odpowiedź na zanikającą regionalną architekturę, ale również na potrzebę integracji osób starszych ze społeczeństwem lokalnym. Znajdując się w pobliżu przedszkoli, szkół i osiedli mieszkaniowych, Re-Sanatorium stara się walczyć z różnicą wieku i problemem samotności oraz promować wymianę pasji i umiejętności. Ponadto werandy, jako główny wyróżnik w architekturze obiektów "Świdermajer", zostały wykorzystane jako jedno z najważniejszych miejsc integracji wspólnoty mieszkaniowej, zapewniając nie tylko wielozmysłowy relaks wśród sosnowego lasu, ale także możliwość pozostawania w kontakcie z sąsiadami.
W przyszłości proponowany pomysł ma być w stanie zrewitalizować opuszczone Świdermajery, dając okolicy poczucie przynależności i utrzymując bajkową atmosferę.
