A3

Specjalność A3 - Architektura technologii i struktury

SPECJALNOŚĆ A3

ARCHITEKTURA TECHNOLOGII I STRUKTURY

koordynator: prof. dr hab. inż. arch. Konrad KUCZA - KUCZYŃSKI

limit miejsc 20

POWODY I CELE UTWORZENIA SPECJALNOŚCI ARCHITEKTURA TECHNOLOGII I STRUKTURY

W ramach specjalności proponujemy wzbogacenie analizy naukowej "architektury" o ujęcie na płaszczyźnie konserwatyzmu Rogera Scrutona i jego kategoryzacji sztuki i architektury w ramach kultury. Można wtedy traktować ją jako sztukę opartą o integrację obiektywnej, wielodyscyplinarnej współczesnej "technologii" i odpowiadającej jej "struktury" funkcjonalno-przestrzennej z nieobiektywnym, ale w tym przedziale architektury przymusem stosowania "znaczenia". Takie widzenie architektury jest zgodne z rosnącymi w miarę wzrostu jakości życia, tendencjami godzenia materii i ducha w architekturze czyli w praktyce integrowania współczesnych możliwości technicznych i znaczenia. Nie jest to związane ze skalą obiektów. Przez analogię do pojęcia "kultury wysokiej", można tu analizować "architekturę wysoką".

Zakres miejsc i przestrzeni tematycznie związanych z tą specjalnością, to np. muzea tematyczne, specjalne obiekty administracji rządowej i konsularne, unikalne obiekty kultury /opera/, specjalne obiekty szkół wyższych /wydział architektury!/, obiekty sakralne, architektura monumentalna /cmentarze, pomniki/, architektura symboliczna ziemi, wody i zieleni, przestrzeń miejsc pamięci, architektura zamieszkiwania specjalnego /monastyczna/. Za "architekturę wysoką" można też uznać unikalne miejsce zamieszkiwania: Dom – tak jak rozumie go Witold Rybczyński i Alain de Botton.

STRUKTURA MERYTORYCZNA KSZTAŁCENIA W RAMACH SPECJALNOŚCI

- baza filozoficzna i estetyczna zjawiska podziałów współczesnej kultury i na tym tle architektury
- problemy integracji wysokiej technologii budowania, elementów proekologicznych i energetycznych z elementami znaczeniowymi
- analiza wielofunkcyjnych i wielkoprzestrzennych struktur "architektury wysokiej" na tle współczesnych tendencji architektury i urbanistyki
- wzorce "architektury wysokiej" w ujęciu historycznym i współcześnie
- współczesne funkcje i struktury "architektury wysokiej" jako przymus stosowania cech znaczeniowych: sacrum – pamięć historii – tożsamość
- formowanie krajobrazu zielonego w tworzeniu zintegrowanych struktur architektoniczno-urbanistycznych
- formy graniczne i krystalizujące miejsca stosowania "architektury wysokiej" w strukturach miasta
- efekt: sprawdzenie projektowe kształtowania architektury integrującej wysoką technologię i znaczenie

PROGRAM SPECJALNOŚCI

Wykłady

  • W.1 /semestr I, 15 godzin/ PODSTAWY INTEGRACJI TECHNOLOGII I ZNACZENIA W ARCHITEKTURZE WSPÓŁCZESNEJ
    prowadzący: prof. arch. Konrad KUCZA-KUCZYŃSKI, dr arch. Maciej CZARNECKI, dr inż. Piotr PACHOWSKI
    koordynator: prof. arch. Konrad KUCZA-KUCZYŃSKI
    cel: Rozpoznanie aktualnego problemu tworzenia architektury współczesnej poprzez świadomie założoną integrację zaawansowanych technologii budowania i infrastruktury z ideami stosowania cech znaczeniowych
    opis: Wykład fakultatywny stanowi wprowadzenie do specjalności A3. Ideą jest poszukiwanie i analiza cech „architektury wysokiej” – przez analogię do pojęć „kultury wysokiej”, np. wg. konserwatywnego Rogera SCRUTONA. W oparciu o takie założenie, architekturę można traktować jako współczesną technologię i odpowiadające jej struktury funkcjonalno-przestrzenne, z nieobiektywnym, ale w tym przedziale architektury przymusowym stosowaniem znaczenia. Dla wyjaśnienia tego cykl wykładów poprowadzą architekt, historyk architektury i konstruktor.
  • W.2 /semestr II 30 godzin/ WZORCE POLSKIEJ ARCHITEKTURY WYSOKIEJ W PREZENTACJACH AUTORSKICH
    prowadzący: prof. arch. Marek BUDZYŃSKI, prof. arch. Konrad KUCZA-KUCZYŃSKI, prof.arch. Ewa KURYŁOWICZ, arch. Maciej MIŁOBĘDZKI, dr arch. Bolesław STELMACH, dr arch. Czesław BIELECKI, arch. Stanisław NIEMCZYK, dr arch. Piotr TRĘBACZ, arch. Grzegorz STIASNY, arch. Jakub WACŁAWEK, prof. arch. Magdalena STANISZKIS, prof. arch. Jerzy UŚCINOWICZ, arch. Bogdan KULCZYŃSKI
    koordynator: prof. arch. Konrad KUCZA-KUCZYŃSKI
    cel: Celem wykładów jest poznanie wzorców architektury wysokiej technologii i wysokiego jako ważnych zdarzeń w polskiej architekturze. Bezpośrednie relacje będą wiarygodne dzięki wyjaśnieniu idei poszczególnych projektów.
    Wykłady są oparte o wstępną prezentację metody wykładów, autorskie prezentacje wzorców architektury wysokiej technologii i wysokiego znaczenia jako rdzeń cyklu oraz wnioski kończące. Metoda prezentacji autorskich zmusza do aktywnego odbioru treści, daje poznanie znanych twórców, szczególnie z macierzystego WA oraz pokazuje krytycznie istotne różnice postaw.
  • W.3 /semestr III, 30 godzin/ WZORCE ŚWIATOWE "ARCHITEKTURY WYSOKIEJ"
    Analiza wybranych współczesnych światowych wzorców „architektury wysokiej”. Celem jest wybór praktycznych środków realizacji twórczej architektury integrującej technologię i znaczenie.

Seminaria

  • S.1 /semestr III 60 godzin/ DYSKURS WYSOKIEJ TECHNOLOGII I FORMY W ARCHITEKTURZE WSPÓŁCZESNEJ
    prowadzący: dr arch. Piotr TRĘBACZ, dr arch. Anna WIERZBICKA, prof. arch. Wiesław ROKICKI koordynator: dr arch. Piotr TRĘBACZ cel: Celem seminarium jest dyskusja nad problemami relacji wysokiej technologii i formy architektury, współtworzących wysokie wartości współczesnej architektury
    opis: Seminarium jest oparte metodologicznie o zderzenie widzenia inżyniera-konstruktora i inżyniera-architekta w kształtowaniu nowego języka architektury, bez względu na skalę obiektu. Formuła seminaryjna pozwala na aktywność wszystkich uczestników tak w części teoretycznej jak i studiach praktycznych, twórczych.
  • S.2 /semestr III, 30 godzin/ ANALIZA PRZYPADKÓW „ARCHITEKTURY WYSOKIEJ” JAKO PODSTAWA STUDIUM PROJEKTOWEGO KONKRETNEGO ZADANIA
    Seminaryjna metoda porównawcza poprzez prezentacje studenckie i prowadzących, aż do wykonania uproszczonego studium projektowego wybranego w czasie seminarium tematu.

Projekty

  • P.1 /semestr II, 84 godziny/ „ARCHITEKTURA WYSOKA” MAŁEJ FORMY
    Próba projektowa obiektu architektury np. pamięci lub sacrum w lokalizacji miejskiej – jako element krystalizujący w tkance miejskiej, z aktywnym udziałem ziemi i zieleni.
  • P.2 /semestr III 75 godzin/ ZESPÓŁ PRZESTRZENI PUBLICZNEJ Z ZASTOSOWANIEM WYSOKIEJ TECHNOLOGII I ZNACZENIA
    Projektowe sprawdzenie np. przestrzeni widowiska tematycznego, z zastosowaniem współczesnych struktur konstrukcji i pokazania roli odczytywania „znaczenia” w tkance miejskiej.